Na zapadu izlazi na Gvinejski zaliv, deo Atlantskog okeana. Graniči na severozapadu sa Ekvatorijalnom Gvinejom, na severu sa Kamerunom i na istoku i jugu sa Republikom Kongo.

Nakon nezavisnosti Gabon je ostao ekonomski, kulturno i politički povezan sa Francuskom. Značajne rezerve nafte omogućile su povećanje nacionalnog bogatstva (zemlja je jedna od deset najbogatijih u Africi), ali uglavnom u korist urbane elite. Stanovnici u unutrašnjosti još se uvek bave poljoprivredom.

Ima malu gustinu naseljenosti sa oko 2 miliona stanovnika.

Državu nastanjuje najmanje 40 etničkih grupa, uključujući: Fang, Miene, Punu, Nzebi-Aduma, Teke-Mbete, Membe, Kota, Akele. Pigmejski narodi koji nastanjuju Gabon su Babongo i Baka, koji jedini u Gabonu ne pričaju Bantu jezicima.

Francuski je jedini zvanični jezik, koji govori oko 80% populacije. Većina stanovnika priča lokalne jezike.

Nacionalni simbol Gabona je crni panter.

Librvil (fr. Libreville) je glavni grad i luka Gabona. U njemu živi više od jedne trećine stanovništva Gabona. Nalazi se na zapadu zemlje, na ušću reke Gabon u Atlantski okean. Librvil su osnovali Francuzi 1849. i služio im je kao početna tačka za kolonizaciju Gabona. Grad je bio mali grad sve do nezavisnosti 1960. ali je zatim zabeležio značajan razvoj naročito zahvaljujući velikim radovima tokom sedamdesetih godina dvadesetog veka.

Gabon je jedna od najšumovijih zemalja na svetu, sa šumom koje pokrivaju oko 85% zemlje.

U Gabonu se nalazi najveći svetski netaknuti tropski rezervat kišne šume - Lope-Okanda. To je jedna od retkih zemalja u kojoj je preko polovine zemlje pokriveno nacionalnim parkovima.

Gabon je dom velikih populacija šumskih slonova i gorila.

Gabon je dom za 604 vrste ptica, 98 vrsta vodozemaca, između 95 i 160 vrsta reptila i 198 vrsta sisara. Ova zemlja je i dom za 27-64.000 šimpanza i 28-42.000 gorila.

Takođe je dom za više od pola populacije afričkih šumskih slonova, kojih je najviše u Nacionalnom parku Minkebe.

Floru Gabona čini više od 10.000 vrsta biljaka i 400 vrsta drveća. Kišna šuma Gabona smatra se za najgušću u Africi.

Najduža reka je Ogove, duga 1.200 kilometara.

Najraniji naseljenici na području današnjeg Gabona bili su Pigmeji. Njih su kasniji zamenila plamena Bantu naroda koja su doselila u ovo područje.

Prvi Evropljani koji su posetili područje bili su portugalski trgovci koji su stigli u 15. veku.

Obala je u 16. veku postala središte trgovine robljem za holandske, engleske i francuske trgovce.

Francuzi su okupirali Gabon 1885, ali njime nisu upravljali sve do 1903. godine. Gabon je postao jedno od četiri područja Francuske Ekvatorske Afrike 1910. dogine, federacije koje je opstala do 1959. godine.

Dana 17. avgusta 1960. Gabon je postao nezavisna samostalna država.

Francuski interes bio je odlučujući u odabiru budućeg vodstva Gabona nakon sticanja nezavisnosti, te su finansijska sredstva francuskih drvoprerađivačkih preduzeća finansirala političku kampanju predsednika.

Gabon je republika s predsedničkim oblikom vlasti prema Ustavu iz 1961. godine (Ustav je revidiran 1975, iznova napisan 1991, te ponovo revidiran 2003. godine).